Info

Learning a little every day

Posts from the Internet Category

Choose another category?

Voor het eerst was ik dit jaar een dag bij WordCamp Nederland, hèt event van de WordPress-community in ons land.

Grote zaal met podium en stoelen vol WordPress-geïnteresseerden op WordCamp NL 2022

Open sfeer

Wat opviel was de prettig open sfeer. Veel deelnemers kenden elkaar al langer, maar iedereen stond open voor nieuwe contacten. Extra leuk was het om een aantal mensen die ik al 10-15 jaar online ken voor het eerst IRL te ontmoeten: Gerard van Enk, Ton Zylstra, Bert Boerland, Paul van Buuren en Marcel Bootsman.

Presentatie met tips voor duurzamer websites van Joost de Valk

Duurzaam & toegankelijk

Belangrijke thema’s waren duurzaamheid, toegankelijkheid en hoe je als WordPress-specialist omgaat met projecten en opdrachtgevers.

  • Doel van de WordCamp NL-organisatie was om het meest duurzame WordCamp ooit te organiseren, van vegetarische catering tot een oproep je eigen lanyards mee te nemen. Verschillende sessies, waaronder de keynote van Joost de Valk, gingen in op hoe WordPress-websites duurzamer geconfigureerd konden worden.
  • Toegankelijkheid kwam terug in de live ondertiteling van alle keynotes en grote sessies, en ook in de praktische workshop Accessibility Testing van Rian Rietveld. Nuttig!
  • En de verhouding freelancer – project – opdrachtgever kwam in meerdere sessies aan bod: hoe organiseer je projecten slimmer, hoe stel je je als developer klantgericht(er) op, en hoe ga om met opdrachtgevers in complexe projecten. Altijd interessant om ervaringen van anderen mee te krijgen.

Voor mij was het erg geslaagd. Eigenlijk had ik alleen spijt dat ik niet de volle twee dagen erbij kon zijn. Volgende keer ga ik zeker weer!

Doe jij in apps of online bepaalde dingen niet meer, of juist wel, vanwege algoritmes? Bram Koster wel, en op Twitter vroeg hij of meer mensen dat hadden.

Voorzichtig met algoritmes

Op Spotify speelt hij niet zomaar bepaalde muziekgenres af om te voorkomen dat z’n Discover Weekly vernacheld wordt. En in Instagram’s Explore tab klikt hij nergens meer uit angst dat hij alleen nog maar meer van hetzelfde te zien krijgt.

Christiaan Lustig gaat iets verder. Hij probeert te voorkomen dat platformen veel data over hem verzamelen door:

  • zijn tijd op sociale platformen te beperken;
  • na gebruik direct uit te loggen; en
  • bewust alternatieven te gebruiken (zoals DuckDuckGo in plaats van Google’s zoekmachine)

Algoritme-beïnvloeding

Zelf probeer ik algoritmes een beetje te sturen door bepaalde data expliciet aan te leveren, en andere data zoveel mogelijk buiten de ecosystemen van de grote tech-bedrijven te houden.

  • Sociale platformen gebruik ik ook beperkt. Daarbij vermijd ik zoveel mogelijk de officiële apps. Op mobiel als laptop log ik ook alleen in met een tweede browser. Zodat tracking pixels me niet zomaar kunnen koppelen aan een account.
  • Waar mogelijk gebruik ik ook alternatieven voor de grote platformen. E-mail heb ik bij een betaalde partij ondergebracht, want wie betaalt is klant. En voor zoeken gebruik ik ook DuckDuckGo in plaats van Spotify.
  • Op Spotify, YouTube en streaming diensten zet ik soms bepaalde muziek en series op zonder ze echt te kijken, als ik vind dat bepaalde genres te weinig in mijn algoritmische suggesties terugkomen. En aangezien ik het idee heb dat ‘likes’ en series toevoegen aan je watchlist belangrijke signalen zijn doe ik dat soms meer als ik algoritmes een zetje in een bepaalde richting wil geven. Bv. meer ‘90s hiphop. Of bij YouTube ook om de algoritmes op het verkeerde been te zetten.

Is dat iets tè? Misschien. :)

De metaverse, worden jullie al moe van dat hype-woord? Ik wel een beetje, tot ik van de week naar de Exponent podcast luisterde. In aflevering 196 gaan Ben Thompson en James Allworth in op hoe hun kijk op virtual reality, in hippere termen de metaverse, de afgelopen 18 maanden is veranderd. 

Waar dat aan ligt? Al dat ‘thuiswerken’ en het gemis aan ‘presence’ daarbij. Maar eerst even een stapje opzij. 

Augmented of Virtual Reality? 

Zowel Ben als James hebben lang gedacht dat Augmented Reality (AR) een veel groter potentieel had dan Virtual Reality (VR). Qua technologie lijkt het in eerste instantie op elkaar, maar qua ervaring totaal niet: 

  • VR is immersive, je gaat er helmaal in op. Net als bijvoorbeeld games of een film kijken in de bioscoop. Maar je bent dus ook geïsoleerd van anderen. 
  • AR is accompanying, het is aanvullend op andere ervaringen. Je kunt het altijd meenemen. Net als de smartphone, social media of messaging. Dat maakt dat de markt voor aanvullende ervaringen in potentie veel groter is. 

Maar door COVID-19 is er iets veranderd. 

Werk en fysieke omgeving gescheiden 

Een belangrijk punt daarbij is dat thuiswerken, working from home (WFH), eigenlijk helemaal geen thuiswerken is. Fysiek gebeurt het werken thuis, maar het is plaatsonafhankelijk. Het enige vereiste is dat je online bent. Online werken dus. 

Daarmee zijn je werk en fysieke omgeving compleet gescheiden. En kan het opzetten van een headset ineens veel aantrekkelijker zijn. Zeker als je daardoor minder afgeleid wordt door je fysieke omgeving 

Spontaan contact 

Het thuiswerken, met alle online meetings, heeft interactie met collega’s functioneel gemaakt. Zoom- of Teams-afspraken hebben altijd een aanleiding. En toevallige 1-op-1-gesprekken bij de koffie-automaat of in de gang zijn er nauwelijks. 

In veel organisaties is wel aandacht voor het gebrek aan spontane contacten. Maar ‘presence’, het tijd doorbrengen met collega’s, is tot nu toe niet of nauwelijks te combineren met dat online (thuis)werken. Kunnen immersive ervaringen daarbij helpen?  

De ‘immersive’ VR-ervaring

Ben is daar, mede door zijn ervaring met Horizon Workrooms (FB-uitleg), erg positief over. Voor hem voelt overleggen in zo’n VR-workroom ‘echt’, je hebt het idee dat je met de andere personen in een ruimte bent. Mede doordat spatial audio heel goed werkt. Daarom heeft hij voor alle Passport-teamleden een Oculus-headset gekocht. 

Technisch gezien is het nog vroeg: 

  • Mensen in een workrooms zien er gek uit zonder benen. 
  • Resolutie en batterijduur zijn nog niet goed genoeg voor een volle dag gebruik. 

Daar tegenover staat dat deze oplossing je ook in staat stelt om collega’s zonder headset ook te laten deelnemen. Gewoon vanaf hun laptop of smartphone. 

VR-headset van je werkgever? 

Hoe en waar je werkt is aan het veranderen door COVID-19. Collega’s zijn minder op kantoor, in ieder geval de mensen die jij wil ontmoeten. Daarmee wordt VR juist als werk-toepassing interessant. Enterprise first dus!

Als zakelijke toepassing kan VR een heel ander adoptietraject doorlopen dan als entertainment-technologie. James denkt nu dat de adoptie van VR meer zal gaan zoals die van de PC. Van kantoor naar de consument. En zodra werkgevers hun werknemers gaan voorzien van headsets gaan de kansen voor entertainment ook toenemen.  

Enterprise metaverse 

Koffiedik kijkend verwachten ze dat er 3 partijen hoge ogen gaan gooien op het gebied van de enterprise metaverse: 

  1. Microsoft 
  2. Facebook 
  3. Apple 

Microsoft staat daarbij voor hen op dit moment bovenaan. Ze investeren al langer in VR, qua software en hardware, en zijn de afgelopen jaren geëvolueerd van Windows-company naar hét bedrijf dat online werken mogelijk maakt. Daarbij hebben ze van Microsoft Teams ondertussen dé verbindende laag tussen documenten, collega’s en samenwerking gemaakt. Nu nog in 2D, van daaruit moeten ze de stap maken naar 3D. 

Daarmee betitelen ze de ook de enterprise metaverse als de markt ‘for Microsoft to lose’. Dus maak je klaar voor BSOD’s in je VR-headset. 😉 En luister Exponent ep. 196!

Het was wel vroeg maar totaal geen straf om vanochtend langs de lijn te staan. 🙂

Op obscure plekjes vind je soms de mooiste typografie.

Bord met de tekst 'Aanplakken op dit gebouwtje streng verboden'

Afgelopen week was ik bezig met het migreren van een aantal persoonlijke websites van shared hosting naar Linode. Na het overzetten van alle databases en bestanden stond er nog een klein puntje op mijn actielijst: alle HTTP security headers eens nakijken en (waar mogelijk) goed instellen.

Omdat het niet iets is wat ik dagelijks doe even een samenvatting. For future reference. ;)

Wat zijn HTTP headers?

Security headers score roelioAls jij een webpagina bezoekt wisselt de server waarop die website gehost informatie met jouw browser. Onder andere over hoe je browser moet omgaan met a) de verbinding naar die website en b) de inhoud van de webpagina. Een aantal van die headers kun je inzetten om je website beter te beveiligen, de zogenaamde security headers.

Om snel te checken hoe jouw website er nu voor staat kun je deze scannen met securityheaders.com. Mijn website begon met een F en scoort nu een A (goed), maar er zijn nog verbeterpunten.

Belangrijke security headers

Er zijn een aantal HTTP security headers beschikbaar om bepaald gebruik van je website te controleren of te beperken. Allemaal gericht op het beperken van risico’s voor bezoekers. Bijvoorbeeld:

  • Strict-Transport-Security: hiermee kun je afdwingen dat browsers jouw website alleen via HTTPS inladen. Altijd aanbevolen als je al een SSL-certificaat hebt geinstalleerd.
  • X-Frame-Options: om te voorkomen dat je website via een iframe in een andere website wordt ingeladen kun X-Frame-Options instellen. Bijna altijd aan te raden, behalve als je wil toestaan dat inhoud op andere websites ‘ingesloten’ wordt.
  • X-Content-Type-Options: stelt vast dat browsers scripts en stylesheets niet mogen laden als de server niet het correcte MIME type meegeeft. Gericht op het tegengaan van XSS.
  • Referrer-Policy: deze bepaalt welke informatie via de HTTP Referer header wordt meegegeven. Je kunt kiezen uit de complete URL van herkomst, alleen de domeinnaam van herkomst, maar je kunt ook kiezen alleen een referrer mee te geven naar andere pagina’s binnen je eigen site.
  • Permissions-Policy: via browser features en API’s kunnen webpagina’s toegang vragen tot je camera, microfoon, locatie, etc. Met een Permissions-Policy stel je beperkingen in welke web features je site mag gebruiken. En die gelden dan ook voor embeds!
  • Content-Security-Policy: met een CSP stel je heel precies in welke bronnen vanaf welke domeinen mogen worden geladen. En of inline javascript (XSS risico) geladen mag worden. Op de infosec-website van Mozilla vind je meerdere voorbeelden van Content Security Policies.

Security headers instellen

HTTP Security Headers kun je instellen via server-configuratiebestanden, maar ook via plugins/modules van jouw CMS. De eerste optie vond ik het makkelijkst. Zoals altijd: maak even een back-up van de configuratie-bestanden voordat je iets wijzigt.

Op Nginx is dit mijn aanbevolen configuratie (in /etc/nginx/sites-available/sitenaam.conf) :

add_header Strict-Transport-Security "max-age=31536000; includeSubDomains";
add_header X-Frame-Options "SAMEORIGIN" always;
add_header X-Content-Type-Options "nosniff" always;

 

Gebruik je Apache, dan kun je dit toevoegen aan je .htaccess file:

# HTTP security headers

Header set Strict-Transport-Security "max-age=31536000" env=HTTPS
Header always set X-Frame-Options "SAMEORIGIN"
Header always set X-Content-Type-Options "nosniff"

In deze aanbevolen configuraties mis je nog Content-Security-Policy, Referrer-Policy en Permissions-Policy. Hiervoor zul je je wel even iets moeten inlezen. De configuratie hiervan hangt af van de opzet van je site. Gebruik je daar 3rd party scripts (analytics) of stylesheets (web fonts)? En hoe belangrijk vind je het dat een referrer wordt meegegeven via kliks vanaf jouw website?

Maar als je voor jezelf die vragen hebt beantwoord ben je klaar. Toch? Nou nee, er zijn alweer nieuwe security headers in aantocht. En ook andere aspecten kun je waarschijnlijk verder aanscherpen (zoals DNSSEC). Met bijvoorbeeld Mozilla’s Observatory en Internet.nl kun je uitgebreider scannen hoe veilig jouw site geconfigureerd is. Bij de eerste scoort roel.io slechts een F 😞, bij de tweede pas 70 van maximaal 100 punten. Werk aan de winkel dus!

Verder lezen?

Attack surface cory doctorow

TL;DR – Aanrader!👍

Attack Surface van Cory Doctorow is een cyberpunk-boek met veel actie dat lekker wegleest, en hoop geeft! Het speelt zich af in een versie van onze wereld waar de mogelijkheden van (internet)technologie zijn gedramatiseerd. De verhaallijn sluit aan op twee eerdere boeken (Little Brother en Homeland), maar je kunt het prima los lezen. Dat deed ik ook.

Verhaal

In reactie op terrorisme is het surveillance-industriële complex wereldwijd een (nog) belangrijker bedrijfstak geworden. Daar verdient hoofdpersoon Masha goed geld, maar met gewetensbezwaren. Want ze weet precies wat voor effect haar werk heeft op de mensen die zij in de gaten houdt.

Het verhaal begint in een fictieve Oost-Europese republiek waar Masha overdag namens het regime de oppositie monitort. ’s Avonds zoekt ze die idealistische actievoerders juist op om ze te leren zich beter te wapenen tegen surveillance-technologie.

Via flashbacks leren we stap-voor-stap hoe Masha in de wereld van de surveillance terecht is gekomen, en welke keuzes ze daarbij heeft gemaakt.

Technologie (niet) uitgelegd

In het boek gebruikt Doctorow aardig wat tech-termen. Maar deze legt hij niet uit. Zoals Ton in zijn recensie aanhaalde is dat om je te stimuleren daar zelf naar op zoek te gaan. Één fan heeft dit al gedaan, en verzameld in de Mashapedia. Zodat je snel kan opzoeken wat een ‘IMSI-catcher’ of een ‘dazzle mask’ zijn.

Morele dilemma’s

Nadat het misloopt in Oost-Europa gaat Masha terug naar de VS om een vriendin te helpen. Een vriendin die juist opkomt tegen de bijna autoritaire combinatie van overheid en surveillance-industrie.

Waar de eerdere twee boeken idealistisch young-adult waren, richt Doctorow zich met Attack Surface op volwassenen. In Wired legt hij uit waarom:

“The thing adults do is confront their moral legacy. They look back on what they’ve done and they think about their regrets,” Doctorow says. “The ongoing process of being an adult is having been corralled into compromises and then making sense of those compromises for yourself.”

Dat is de rode draad in het boek. Als white hat hacker (ingehuurd) binnen het overheidsapparaat heeft Masha veel foute keuzes gemaakt. Wanneer ze die onder ogen begint te zien, kan ze ook nauwlijks richting zichzelf verantwoorden.

Sterk is hoe het boek je meeneemt in haar gedachtengang dat technologie allesbepalend is, en dat je je als burger-onder-surveillance niet aan die technologie kunt onttrekkken. Techno-utopisme, zoals Silicon Valley graag predikt, met een cynische ondertoon. Want je kunt er niet aan ontsnappen.

Als realistische techno-optimist maakt Doctorow daar tegen het einde van het boek een punt over.

“Technology is a tool that gives us the space to make political change. Politics are a tool we use to open the space for making better technology.”

En dat geeft niet alleen Masha hoop. Mij ook.