Roel.io

Gisteren eindelijk Pedro Almodovar’s Dolor y Gloria gezien. Prachtige, gedeeltelijk autobiografische film over ouder worden. Pauline Kleijer schreef erover in de Volkskrant:

‘Zonder het filmen heeft het leven geen zin’, zegt Salvador Mallo (Antonio Banderas), een filmregisseur met een grote staat van dienst. Door een scala aan lichamelijke en psychische klachten werkt hij al tijden niet meer. Wat valt er dan nog te beleven? Steeds dieper zakt Mallo in een depressie, op zoek naar steeds sterkere middelen om zijn pijn te verzachten.

Ouder worden, het is niks voor Mallo. In zijn uitbundig ingerichte appartement in Madrid, dat uitpuilt van de schilderijen en andere mooie spullen, verliest hij zich in herinneringen aan vroeger. Het ontluiken van verlangen, de band met zijn moeder, een dramatische liefdesrelatie met een heroïneverslaafde. De flashbacks in Pedro Almodóvars nieuwe film Dolor y gloria (‘pijn en glorie’) zijn meer dan een kijkje in Mallo’s verleden: ze vormen samen een aantal prachtige, weemoedige korte verhalen.

Aanrader.