The Rise of Skywalker poster
[caption id="" align=“alignnone” width=“399”]© Disney[/caption] Prachtig! (via)
[caption id="" align=“alignnone” width=“399”]© Disney[/caption] Prachtig! (via)
Ben Thompson: What makes Apple so brilliant from a business perspective is that it has managed to, via hardware and software integration, earn monopoly profits in a way that would not normally be classified as a monopoly.
Vaak vergeet ik het, maar soms komt er toevallig iets voorbij waardoor ik me het belang van standaarden weer realiseer. Onze maatschappij draait op standaarden. Vier voorbeelden: 48 Jaar geleden werd afgesproken dat e-mails van het ene wetenschappelijke instituut afgeleverd moesten kunnen worden in de mailbox van een ander instituut. Waardoor het mogelijk werd om e-mails uit te wisselen tussen verschillende organisaties. Anders had je nooit vanaf je Gmail-account naar een Hotmail-adres kunnen mailen.
Het Pew Research Center onderzocht hoe Amerikanen tegenwoordig aankijken tegen privacy en dataverzameling. Overal gevolgd. Van de geraadpleegde Amerikanen gelooft 62% dat het niet mogelijk is hun dagelijkse leven te leiden zonder dat bedrijven en overheden data over hen verzamelen. Risico's overstijgen de voordelen. En 81% is van mening dat de potentiële risico's van die dataverzameling door bedrijven niet opwegen tegen de voordelen (veelal: gemak). Bij dataverzameling door overheden vindt nog steeds 66% dat.
Prachtig hoe Arjen Lubach de greenwashing-vlogserie (?) van Shell grillde vanavond:
Net als veel andere online gelijkgestemden schrok ik toen donderdag bleek dat 1Password, een van mijn favoriete apps, 200 miljoen dollar aan groeigeld had opgehaald. Om Malik stelt ons op zijn blog een beetje gerust: If you ask me, money won’t ruin 1Password. There are precedents for this sort of thing: Atlassian was a private, self-grown business that thrived for years before it took venture capital and then went public.
[caption id=“attachment_691” align=“alignleft” width=“1024” alt=“Auto op de Amerikaanse prairie” height=“681”]Amerika, 2010[/caption]
De laatste paar jaar lijkt het alsof er weer meer persoonlijke websites worden opgestart. Vaak uit irritatie over hoe extreem sociale media zijn geworden, of omdat men zich weggedrukt voelt door het algoritmisch geweld van de grote platformen. Wat de reden ook is, ik vind het een goede ontwikkeling. Eigen plek op het web Nog interessanter is het om op een rij te zetten wat voor mij, naast de vrijheid, de toegevoegde waarde van een eigen website is.
We voelen ons lekkerder als we buiten zijn. En uit meerdere onderzoeken blijkt dat we er ook gezonder van worden. Bij de London School of Economics onderzochten ze dat met een speciale smartphone app die de locatie registreerde waarop deelnemers hun geluksniveau doorgaven. En: Spending time by the sea is one of the keys to happiness (..). Aan de kust waren deelnemers dus het gelukkigst. Daarna volgden bergen en heuvelgebieden, en bossen en boerderijen.
[caption id=“attachment_664” align=“alignleft” width=“600”]Foto’s: Grégory Herpe[/caption] Prachtige fotoserie van Grégory Herpe, die zeven jaar lang leeuwenportretten maakte in Afrika: Oog in oog met de koning van de natuur. Van dichtbij – soms van slechts 4 meter afstand – zag hij dat het dier niet één gezichtsuitdrukking heeft, maar een scala aan expressies. Vanaf dit weekend is er een overzichtstentoonstelling van zijn werk te zien in de Koppelkerk in Bredevoort.
[caption id="" align=“alignnone” width=“400”]Afbeelding: Disney[/caption] Naast Netflix, Amazon Prime, NPO Start Plus en Videoland zijn nu ook Disney+ en Apple TV+ gestart. Streaming wars, en dus veel goede televisie. Maar ook keuzes, want wie wil nu geabonneerd zijn op 6 streaming diensten? Mijn keuzes Ik beperk het vooralsnog tot twee stuks: NPO Start Plus. Omdat we daarmee in hogere resolutie en zonder advertenties programma's kunnen terugkijken op onze smart-TV. En er een aardig aanbod is van iets 'alternatievere' series en goede programma's.
"Everything you liked about the web will be replaced with what the largest number of people like, or at least tolerate enough to click on and sit through three seconds of an autoplay ad." Barry Petchesky in New York Times - Opinion
Stembestuurde gadgets (deze, ja) vind je op steeds meer plekken, van je smartphone met Google Assistent of Siri tot aan praatpalen als Amazon’s Echo en Google Home. Die staan altijd ‘aan’, wat uitnodigt tot grappen. Maar iets waar je grappen mee kunt uithalen kun je ook misbruiken. Vandaag linkte Ton naar een wetenschappelijk artikel dat beschrijft hoe je een stembedieningsaanval kunt uitvoeren: Specifically, we find that the voice commands can be stealthily embedded into songs, which, when played, can effectively control the target system through ASR without being noticed.
Vanmiddag waren F. en ik even vogels kijken bij de Blauwe Kamer. Met verrekijker en 300mm zoomlens op de camera, die natuurlijk veel te ‘kort’ was. (F. schoot die mooie foto van het roodborstje!) De aalscholvers waren erg actief, net als de futen, zwanen, meerkoeten en verschillende soorten eenden. Maar ook de zilverreiger, een buizerd en een roodborstje vlogen voorbij. En we leerden over de krakeend en smient, en zagen op de terugweg onze eerste kramsvogel!
Op Medium schreef Aaron Weyenberg over Dieter Rams en zijn 10 principes voor goed design. Duidelijke principes, die de tand des tijds makkelijk hebben doorstaan, maar waar voor hem toch iets mist. “Dieter Rams stands for integrity in design,” says design critic Hugh Pearlman, “He stands for true functionalism. He is anti-styling, anti-waste. He is against the throwaway society.” [caption id=“attachment_623” align=“aligncenter” width=“1024”]Foto: Brian Mulloy[/caption] Dat komt ook duidelijk uit Rams' bekende 10 principes naar voren:
Bloggen. Ja, bloggen. Het is geen mooi woord, geen woord dat inspireert, maar het idee erachter is dat juist wel: de vrijheid om zelf online te publiceren. Op je eigen site, zonder toestemming te hoeven vragen. Vanuit jouw eigen interesse. En natuurlijk zonder likes of advertenties, of algoritmisch bepaalde afleiding er omheen. In de inleiding van hét boek over de Nederlandse (we)blog-geschiedenis beschreef Frank Meeuwsen het als: Een titel, link en tekst.
Vanochtend bespraken een collega en ik hoe bezoekers meegenomen kunnen worden bij hun eerste gebruikservaring op een nieuwe website. Want, net als bij kennismakingen met mensen en producten, is dat eerste contact bepalend voor de indruk die gebruikers opdoen. Vaak is het de enige gelegenheid om bij je bezoeker tussen de oren te krijgen wat hij met jouw app of website kan bereiken: Uitleg vooraf of contextueel Globaal kun je veel gebruikte technieken van user onboarding opdelen in twee categorieën:
“We shape our buildings, and afterwards our buildings shape us”, zei Churchill ooit. Een prachtige quote, die breed bruikbaar is. Bijvoorbeeld voor schoolgebouwen, en hoe deze ontworpen zijn op basis van ideeën en behoeften aan het begin van de 20ste eeuw. Maar de vorm van een school verander je niet elk jaar, terwijl die vorm het gebruik bepaalde en bepaalt. Hetzelfde geldt voor wijken en steden. Op Twitter haalt stadsplanoloog Brent Toderian regelmatig Amsterdam en Kopenhagen aan als voorbeelden van steden die een compleet ander gebruik kennen dan Noord-Amerikaanse.