[caption id=“attachment_664” align=“alignleft” width=“600”]Foto’s: Grégory Herpe[/caption] Prachtige fotoserie van Grégory Herpe, die zeven jaar lang leeuwenportretten maakte in Afrika: Oog in oog met de koning van de natuur. Van dichtbij – soms van slechts 4 meter afstand – zag hij dat het dier niet één gezichtsuitdrukking heeft, maar een scala aan expressies. Vanaf dit weekend is er een overzichtstentoonstelling van zijn werk te zien in de Koppelkerk in Bredevoort.
[caption id="" align=“alignnone” width=“400”]Afbeelding: Disney[/caption] Naast Netflix, Amazon Prime, NPO Start Plus en Videoland zijn nu ook Disney+ en Apple TV+ gestart. Streaming wars, en dus veel goede televisie. Maar ook keuzes, want wie wil nu geabonneerd zijn op 6 streaming diensten? Mijn keuzes Ik beperk het vooralsnog tot twee stuks: NPO Start Plus. Omdat we daarmee in hogere resolutie en zonder advertenties programma's kunnen terugkijken op onze smart-TV. En er een aardig aanbod is van iets 'alternatievere' series en goede programma's.
"Everything you liked about the web will be replaced with what the largest number of people like, or at least tolerate enough to click on and sit through three seconds of an autoplay ad." Barry Petchesky in New York Times - Opinion
Stembestuurde gadgets (deze, ja) vind je op steeds meer plekken, van je smartphone met Google Assistent of Siri tot aan praatpalen als Amazon’s Echo en Google Home. Die staan altijd ‘aan’, wat uitnodigt tot grappen. Maar iets waar je grappen mee kunt uithalen kun je ook misbruiken. Vandaag linkte Ton naar een wetenschappelijk artikel dat beschrijft hoe je een stembedieningsaanval kunt uitvoeren: Specifically, we find that the voice commands can be stealthily embedded into songs, which, when played, can effectively control the target system through ASR without being noticed.
Vanmiddag waren F. en ik even vogels kijken bij de Blauwe Kamer. Met verrekijker en 300mm zoomlens op de camera, die natuurlijk veel te ‘kort’ was. (F. schoot die mooie foto van het roodborstje!) De aalscholvers waren erg actief, net als de futen, zwanen, meerkoeten en verschillende soorten eenden. Maar ook de zilverreiger, een buizerd en een roodborstje vlogen voorbij. En we leerden over de krakeend en smient, en zagen op de terugweg onze eerste kramsvogel!
Op Medium schreef Aaron Weyenberg over Dieter Rams en zijn 10 principes voor goed design. Duidelijke principes, die de tand des tijds makkelijk hebben doorstaan, maar waar voor hem toch iets mist. “Dieter Rams stands for integrity in design,” says design critic Hugh Pearlman, “He stands for true functionalism. He is anti-styling, anti-waste. He is against the throwaway society.” [caption id=“attachment_623” align=“aligncenter” width=“1024”]Foto: Brian Mulloy[/caption] Dat komt ook duidelijk uit Rams' bekende 10 principes naar voren:
Bloggen. Ja, bloggen. Het is geen mooi woord, geen woord dat inspireert, maar het idee erachter is dat juist wel: de vrijheid om zelf online te publiceren. Op je eigen site, zonder toestemming te hoeven vragen. Vanuit jouw eigen interesse. En natuurlijk zonder likes of advertenties, of algoritmisch bepaalde afleiding er omheen. In de inleiding van hét boek over de Nederlandse (we)blog-geschiedenis beschreef Frank Meeuwsen het als: Een titel, link en tekst.
Vanochtend bespraken een collega en ik hoe bezoekers meegenomen kunnen worden bij hun eerste gebruikservaring op een nieuwe website. Want, net als bij kennismakingen met mensen en producten, is dat eerste contact bepalend voor de indruk die gebruikers opdoen. Vaak is het de enige gelegenheid om bij je bezoeker tussen de oren te krijgen wat hij met jouw app of website kan bereiken: Uitleg vooraf of contextueel Globaal kun je veel gebruikte technieken van user onboarding opdelen in twee categorieën:
“We shape our buildings, and afterwards our buildings shape us”, zei Churchill ooit. Een prachtige quote, die breed bruikbaar is. Bijvoorbeeld voor schoolgebouwen, en hoe deze ontworpen zijn op basis van ideeën en behoeften aan het begin van de 20ste eeuw. Maar de vorm van een school verander je niet elk jaar, terwijl die vorm het gebruik bepaalde en bepaalt. Hetzelfde geldt voor wijken en steden. Op Twitter haalt stadsplanoloog Brent Toderian regelmatig Amsterdam en Kopenhagen aan als voorbeelden van steden die een compleet ander gebruik kennen dan Noord-Amerikaanse.
Sinds we allemaal een smartphone hebben installeren we veel apps (die we vaak niet blijven gebruiken) en zijn we altijd online. Veel mensen betalen liever niet voor software, maar voor waardevolle apps en diensten doe ik dat graag. Dit zijn mijn favorieten. Diensten Feedbin (i.c.m. Reeder). Ik gebruik al bijna 15 jaar RSS readers om op de hoogte te blijven van nieuws en blogs. Feedbin werkt heerlijk, wordt ondersteund in de meeste RSS apps, en is lekker opinionated.
Net als in 2017 heb ik vlak voor de eerste nachten vorst mijn camera mee naar het prachtige herfstbos kunnen nemen:
Op een touch screen is het nooit heel makkelijk om tekst te selecteren en de cursor te verplaatsen. Maar sinds de upgrade naar iOS 13 ben ik er nog slechter in. Hacker News-gebruiker andrewla legde uit hoe je dit tegenwoordig kunt doen: Three ways to move the cursor, from most reliable to least: Hold down space bar and you'll enter a mode where moving your finger moves the cursor. Drag it from its current location to a new location.
Iedereen wist 15 jaar geleden al dat je nooit direct nieuwe Windows-versies moest installeren. “Wacht op het eerste Service Pack”, was het devies. Of misschien zelfs tot het tweede. Ook als consument. Voor Apple-gebruikers gold dat iets minder. Maar de laatste jaren is de kwaliteit van software upgrades matig tot slecht. Zo ook weer dit jaar: iOS 13 werd bij release door alle reviewers neergezet als buggy. Niet voor niets verscheen iOS 13.
Longread van de Volkskrant-wetenschapsredactie over hoe de zorg zich schrap zet voor ‘de horrorgriep’.
Terwijl miljoenen Nederlanders zich deze weken weer melden voor hun griepprik, oefenen ziekenhuizen en ambulancediensten op rampscenario’s. Om te voorkomen dat, zoals twee jaar geleden wel gebeurde, de griepgolf medisch Nederland platlegt.
Erg boeiend. Ik had geen idee dat hier ook op geoefend werd.
Bijna iedereen die gezondheidsklachten heeft Google’t daar wel even over. 85% Procent (PDF, 310 KB), volgens onderzoek van het CBS. En vaak word je dan niet gerustgesteld. Cyberchondrie In een sterk en persoonlijk verhaal legt Ruben Mersch in De Correspondent uit waar dat door komt: Cyberchondrie heet dat, denken dat je een ernstige aandoening hebt nadat je enkele veelvoorkomende symptomen op internet opzocht. Een jaar of tien geleden besloten enkele onderzoekers van Microsoft dit fenomeen verder te bestuderen.
Ons internet bestaat vandaag 50 jaar. Frank beschrijft hoe het begon: Vandaag is het 50 jaar geleden dat het eerste bericht tussen twee computers werd verstuurd, over een afstand van zo’n 500 kilometer. Dit zou het begin zijn van het internet. Het verstuurde bericht was eerlijk gezegd weinig verheffend. Na de eerste twee letter L-O liep het systeem vast. Waarmee direct de eerste internet crash een feit was. Maar vanaf dat moment ging het alleen maar voorwaarts en is het internet ontstaan zoals we het nu kennen.
Gisteren eindelijk Pedro Almodovar’s Dolor y Gloria gezien. Prachtige, gedeeltelijk autobiografische film over ouder worden. Pauline Kleijer schreef erover in de Volkskrant: ‘Zonder het filmen heeft het leven geen zin’, zegt Salvador Mallo (Antonio Banderas), een filmregisseur met een grote staat van dienst. Door een scala aan lichamelijke en psychische klachten werkt hij al tijden niet meer. Wat valt er dan nog te beleven? Steeds dieper zakt Mallo in een depressie, op zoek naar steeds sterkere middelen om zijn pijn te verzachten.
Lukasz Palka vraagt zich in ‘I don’t care about cameras’ af: Do writers talk endlessly about typewriters and pens and Moleskine notebooks? Then why should we as photographers obsess over such things? Don’t worry about cameras—focus on ideas. Get out and shoot. Zie ook: The Best Camera.