John Gruber becommentariëert de evaluatie van de eerste negen maanden van nieuwsbrief The New Consumer: (..) readers love newsletters. Websites are getting harder and harder to read. Paywalls forget who you are on a seemingly weekly basis. Websites put interstitial popovers directly over the content you’re trying to read. Videos are set to autoplay. It’s like they’re purposefully making it hard to read. Newsletters have none of that. They’re just easy and fun to read.
2019 was een bewogen jaar voor het web en de technologiesector. Ethan Marcotte keek terug, en zag dat het niet goed was: Twelve months ago, I was working on a new talk. And I was writing about how it felt as though the Web has shifted from the idealism of its early days, and toward something darker. I wrote about Amazon’s Ring doorbell, and its potential for racist surveillance; I mentioned Google’s foray into defense contracting, and its initiative to launch a censored search engine in China; I talked about Facebook’s role in facilitating ethnic cleansing in Myanmar.
Weblogs bestaan deze week alweer 22 jaar!
Stuart A. Thompson en Charlie Warzel beschrijven in Twelve Million Phones, One Dataset, Zero Privacy hoe allerlei (gratis) apps continu jouw locatie bijhouden: Every minute of every day, everywhere on the planet, dozens of companies — largely unregulated, little scrutinized — are logging the movements of tens of millions of people with mobile phones and storing the information in gigantic data files. Het bijhouden van de locatie van smartphones via apps is gewoon legaal.
Anil Dash schreef over de waarde van links op het web, “Link In Bio” is a slow knife: We don’t even notice it anymore — “link in bio”. It’s a pithy phrase, usually found on Instagram, which directs an audience to be aware that a pertinent web link can be found on that user’s profile. Its presence is so subtle, and so pervasive, that we barely even noticed it was an attempt to kill the web.
In de NY Times maakte Tim Wu een uitgebreid punt over gemak: Convenience is the most underestimated and least understood force in the world today. Gemak heeft effect. Want hoe makkelijker iets wordt gemaakt, hoe eerder je het doet. Van onderweg even snel een snackje eten (overgewicht) tot met één klik nieuwe spullen bestellen. Hele multinationals zijn erop gebouwd: (..) our taste for convenience begets more convenience, through a combination of the economics of scale and the power of habit.
Ton schreef vorige week over wat belangrijk is bij datagestuurde besluitvorming:
To begin with, indicators easily become their own goals, and people will start gaming the measurement system to attain the set targets. (Think of call centers picking up the phone and then disconnecting, because they are scored on the number of calls answered within 3 rings, but the length of calls isn’t checked for those picked up)Measurement also isn’t neutral. It’s an expression of values, regardless of whether you articulated your values. When you measure the number of traffic deaths for instance as an indicator for road safety, but not wounded or accidents as such, nor their location, you’ll end up minimising traffic deaths but not maximising road safety. Because the absence of deaths isn’t the presence of road safety. Deaths is just one, albeit the most irreparable one, expression of the consequences of unsafety. Different measurements lead to different real life actions and outcomes.
Tegenwoordig kun je bijna alles makkelijk meten. Maar hoe je het meet, en wat je daarmee mist of mogelijk onderwaardeert, bepaalt de daadwerkelijke waarde.
This morning I created a simple iOS shortcut that resizes a photo from your camera roll and sends it to your WordPress blog as a photo post. Please (re)use if you’re interested in simple iOS photo microblogging. :)
Update: Versie 2 van de shortcut is nu beschikbaar. Daarmee stuur je de verkleinde foto direct naar je WordPress blog. Afgelopen maand heb ik elke dag iets op dit blog geplaatst. Om dat nog iets makkelijker te maken probeer ik mijn mobiele publiceer-workflow ook te versimpelen. Een eerste stap is mijn iOS Shortcut voor het verkleinen van foto’s. Foto’s van smartphones zijn al jaren ‘goed genoeg’. Om te delen op Instagram, Pixelfed of Flickr.
Dankzij een toevallige klik belandde ik op een interessant artikel dat de gevaren en toegevoegde waarde van social media tegen elkaar afzet. Te beginnen met het negatieve: Social media can extend the emotion of our words, while obsolescing the linearity of long-form writing. They can retrieve the immediacy of oral communication, with the caution that this can quickly reverse into constant outrage. This is a danger when our existing institutions have lost much of their authority with the public.
‘Het internet is stuk’ is de titel van het boek van internetpionier Marleen Stikker. NRC interviewde haar: Er is een ander internet mogelijk. Met die boodschap in het hoofd begon internetpionier Marleen Stikker vorig jaar haar eerste boek te schrijven. Want het lijkt soms alsof er geen alternatief is voor wat wij nu aantreffen als we online gaan. Alsof het inherent is aan internet dat gebruikers moeten betalen voor gratis diensten met hun privacy, alsof de privacyschandalen, het nepnieuws, de monopolies, de oplichters, de fraude, de polarisering en de manipulerende algoritmes nu eenmaal onherroepelijk bij internet horen.
Tijdens het forenzen zet ik vaak een podcast op. Vanochtend was dat Ezra Klein, die Gretchen McCulloch interviewde over internet en taal: [She] is a self-described “internet linguist,” host of the podcast Lingthusiasm, and author of the recent book Because Internet: Understanding the New Rules of Language. In it, she demonstrates that the way we’ve come to speak on the internet — from emojis to exclamation points — is not random or arbitrary, but part of a broader attempt to make our written communication more vibrant, meaningful, and, genuinely human.
Als je het digitaal goed voor elkaar hebt: gebruik je een password manager; met waar mogelijk tweefactorauthenticatie geactiveerd; en heb je je back-ups op orde. Maar heb je ook nagedacht over wat er met online accounts en websites moet gebeuren als jou iets overkomt? Op Twitter haalde Stacy-Marie Ishmael het al aan: I have been Extremely Online for more than 2/3rds of my life which is why I: - have a living will that specifies what to do with all my digital accounts and domains (nuke them, nuke them all) - have a mechanism for those passwords to be shared with the folks who can do the nuking En bijna tegelijkertijd kreeg ik een gesponsorde tweet van Veiliginternetten.
Elmine gaat podcasten, vanuit een hele duidelijke motivatie:
Ineens viel me op hoe de prestaties van de mannenschaatsers op de olympische spelen langer en prominenter op de voorpagina van nieuwssites stonden dan de prestaties van de dames. Ik las dat het aandeel van vrouwen in de media stagneert, en dat de expert in het nieuws bijna altijd een man is. En als kers op de taart kwam ik erachter dat ik mezelf gelukkig mag prijzen als een arts het op tijd herkent wanneer ik een hartaanval krijg, omdat de symptomen bij een vrouw helemaal niet lijken op het klassieke mannelijk beeld van een hartaanval.Als tiener, twintiger en dertiger ben er ik altijd van uitgegaan dat ik een gelijkwaardige uitgangspositie had ten opzichte van mannen. De generatie van mijn moeder, en de vrouwen na haar hadden alles wel bevochten, dacht ik. En ik plukte daar toch al de vruchten van? Deels is dat ook waar.
Maar de kloof wordt niet gedicht, en is op sommige vlakken zelfs groter geworden.
Nu ik als veertiger de systematische achterstelling van de vrouw niet meer kan ontzien, voel ik me verplicht bij te dragen aan het verbeteren van het systeem. Maar hoe dan?
Ze denkt dat ze het antwoord gevonden heeft.
Frank Pasquale: Over the past decade, algorithmic accountability has become an important concern for social scientists, computer scientists, journalists, and lawyers. Exposés have sparked vibrantdebatesabout algorithmic sentencing. Researchers have exposed tech giantsshowingwomen ads for lower-paying jobs,discriminatingagainst the aged, deploying deceptivedark patternsto trick consumers into buying things, and manipulating users toward rabbit holes of extremist content. Public-spirited regulators have begun to address algorithmic transparency and online fairness, building on the work of legal scholars who have called for technologicaldue process, platformneutrality, and nondiscriminationprinciples.