Structuur
Update: Versie 2 van de shortcut is nu beschikbaar. Daarmee stuur je de verkleinde foto direct naar je WordPress blog. Afgelopen maand heb ik elke dag iets op dit blog geplaatst. Om dat nog iets makkelijker te maken probeer ik mijn mobiele publiceer-workflow ook te versimpelen. Een eerste stap is mijn iOS Shortcut voor het verkleinen van foto’s. Foto’s van smartphones zijn al jaren ‘goed genoeg’. Om te delen op Instagram, Pixelfed of Flickr.
Dankzij een toevallige klik belandde ik op een interessant artikel dat de gevaren en toegevoegde waarde van social media tegen elkaar afzet. Te beginnen met het negatieve: Social media can extend the emotion of our words, while obsolescing the linearity of long-form writing. They can retrieve the immediacy of oral communication, with the caution that this can quickly reverse into constant outrage. This is a danger when our existing institutions have lost much of their authority with the public.
‘Het internet is stuk’ is de titel van het boek van internetpionier Marleen Stikker. NRC interviewde haar: Er is een ander internet mogelijk. Met die boodschap in het hoofd begon internetpionier Marleen Stikker vorig jaar haar eerste boek te schrijven. Want het lijkt soms alsof er geen alternatief is voor wat wij nu aantreffen als we online gaan. Alsof het inherent is aan internet dat gebruikers moeten betalen voor gratis diensten met hun privacy, alsof de privacyschandalen, het nepnieuws, de monopolies, de oplichters, de fraude, de polarisering en de manipulerende algoritmes nu eenmaal onherroepelijk bij internet horen.
Tijdens het forenzen zet ik vaak een podcast op. Vanochtend was dat Ezra Klein, die Gretchen McCulloch interviewde over internet en taal: [She] is a self-described “internet linguist,” host of the podcast Lingthusiasm, and author of the recent book Because Internet: Understanding the New Rules of Language. In it, she demonstrates that the way we’ve come to speak on the internet — from emojis to exclamation points — is not random or arbitrary, but part of a broader attempt to make our written communication more vibrant, meaningful, and, genuinely human.
Als je het digitaal goed voor elkaar hebt: gebruik je een password manager; met waar mogelijk tweefactorauthenticatie geactiveerd; en heb je je back-ups op orde. Maar heb je ook nagedacht over wat er met online accounts en websites moet gebeuren als jou iets overkomt? Op Twitter haalde Stacy-Marie Ishmael het al aan: I have been Extremely Online for more than 2/3rds of my life which is why I: - have a living will that specifies what to do with all my digital accounts and domains (nuke them, nuke them all) - have a mechanism for those passwords to be shared with the folks who can do the nuking En bijna tegelijkertijd kreeg ik een gesponsorde tweet van Veiliginternetten.
[gallery link=“file” columns=“2” size=“full” ids=“827,828,829”]
Elmine gaat podcasten, vanuit een hele duidelijke motivatie:
Ineens viel me op hoe de prestaties van de mannenschaatsers op de olympische spelen langer en prominenter op de voorpagina van nieuwssites stonden dan de prestaties van de dames. Ik las dat het aandeel van vrouwen in de media stagneert, en dat de expert in het nieuws bijna altijd een man is. En als kers op de taart kwam ik erachter dat ik mezelf gelukkig mag prijzen als een arts het op tijd herkent wanneer ik een hartaanval krijg, omdat de symptomen bij een vrouw helemaal niet lijken op het klassieke mannelijk beeld van een hartaanval.Als tiener, twintiger en dertiger ben er ik altijd van uitgegaan dat ik een gelijkwaardige uitgangspositie had ten opzichte van mannen. De generatie van mijn moeder, en de vrouwen na haar hadden alles wel bevochten, dacht ik. En ik plukte daar toch al de vruchten van? Deels is dat ook waar.
Maar de kloof wordt niet gedicht, en is op sommige vlakken zelfs groter geworden.
Nu ik als veertiger de systematische achterstelling van de vrouw niet meer kan ontzien, voel ik me verplicht bij te dragen aan het verbeteren van het systeem. Maar hoe dan?
Ze denkt dat ze het antwoord gevonden heeft.
Frank Pasquale: Over the past decade, algorithmic accountability has become an important concern for social scientists, computer scientists, journalists, and lawyers. Exposés have sparked vibrantdebatesabout algorithmic sentencing. Researchers have exposed tech giantsshowingwomen ads for lower-paying jobs,discriminatingagainst the aged, deploying deceptivedark patternsto trick consumers into buying things, and manipulating users toward rabbit holes of extremist content. Public-spirited regulators have begun to address algorithmic transparency and online fairness, building on the work of legal scholars who have called for technologicaldue process, platformneutrality, and nondiscriminationprinciples.
CNAME Cloaking is een techniek die online trackers hebben ontwikkeld om mensen die een ad blocker of content blocker hebben geïnstalleerd toch te kunnen volgen. De BBC, Arstechnica.com, The Washington Post, Liberation en Le Monde gebruiken het al. Het werkt zo: CNAME Cloaking (..) is used to disguise a third-party tracker as first-party tracker. In this case, they are also purposely obfuscating this behind a random subdomain, with a CNAME to a generic and unbranded domain.
Volgens een recente studie is de basis voor de moderne Europese democratieën gelegd door het Middeleeuwse Christendom (gratis account vereist). Nee, niet afhaken nu! Want dit wordt interessant: Why some countries are rich and others are poor is an enduring debate in economics. Natural resources and friendly climates help only a bit. In contrast, robust political institutions and a steady rule of law seem essential. But why did these precursors evolve in just a few dozen states?
Maike Klip op de Design in Government conference:
It’s not about the things we make. It’s not about applications, services, registers, security layers, data, or whatever technical thing. It’s always about people. And their goal is never to visit our website.
Wat is zij toffe dingen aan het doen! 👏
Ton Zylstra en collega’s zijn van Slack op Rocket.chat overgestapt. Rocket.chat is een open source alternatief voor Slack of Hipchat, dat hen een aantal voordelen biedt: Ze hebben nu complete controle over hun data. De kosten (voor hosting) zijn vanaf 2 gebruikers al lager dan de kosten voor hun Slack-abonnement. Overheidsklanten waarvan data niet in Amerika kon worden gehosten kunnen nu ook betrokken worden via Rocket.chat kanalen. De nadelen:
Vanochtend zijn we even heerlijk buiten geweest. Schijnt gezond te zijn, maar met de prachtige herfstkleuren en de lage zon is het vooral heel mooi.
Regelmatig herlees ik het internationale onderzoek van de OECD naar digitale vaardigheden, en met name Jakob Nielsen’s samenvatting en vertaling naar user experience research. Dat laat zien hoe groot de verschillen qua digitale bekwaamheid eigenlijk zijn, en hoe belangrijk gebruikersonderzoek en het daarbij horende empathische vermogen is. Iedereen die dit leest zit waarschijnlijk op niveau 3 (de top 5-7%), maar wij zijn een uitzonderlijke groep. Zoals Jakob Nielsen stelt: One of usability’s most hard-earned lessons is that you are not the user.
In Big Tech & people: a complicated relationship of convenience beschrijft Om Malik onze moeizame relatie met technologie. Op persoonlijk niveau maakt het ons leven een stuk makkelijker, maar tegelijkertijd versterkt het ontwikkelingen die op regionaal of (inter)nationaal niveau enorm onwenselijk zijn. In the past, when preparing to go to the airport from my parents house (in India), someone (usually my dad) would walk about a mile and a half to a local taxi stand to try and book a cab — typically an aging old Ambassador with only the theoretical capability to make the 20-mile journey to the airport — to arrive at a prearranged time, which involved haggling with the driver and then hoping he showed up.
Andy Baio over Snake and Tetris at the same time.
this is brilliant and i hate it
Aargh!! :)
Als iemand goed is in het dagelijks schrijven op zijn website is het Seth Godin. Gisteren schreef hij over signalen: Words on paper were a magical interregnum, a low-cost, editable, permanent way to tell a story as completely as we could while limiting ourselves to nothing but a keyboard. But people have always been hungry for more inputs than this, hence the race to deliver content that moves on its own accord, that spreads more quickly and that activates more visceral reactions than a static book or blog post can.