Pew Research: Amerikaanse burgers & dataverzameling
Het Pew Research Center onderzocht hoe Amerikanen tegenwoordig aankijken tegen privacy en dataverzameling.
- Overal gevolgd. Van de geraadpleegde Amerikanen gelooft 62% dat het niet mogelijk is hun dagelijkse leven te leiden zonder dat bedrijven en overheden data over hen verzamelen.
- Risico's overstijgen de voordelen. En 81% is van mening dat de potentiële risico's van die dataverzameling door bedrijven niet opwegen tegen de voordelen (veelal: gemak). Bij dataverzameling door overheden vindt nog steeds 66% dat.
- Bezorgd. Meer dan de helft van de Amerikanen, 79% (bedrijven) respectievelijk 64% (overheden), is bezorgd over de manier waarop bedrijven en overheden hun data gebruiken.
- Geen controle. 82-83% Heeft het gevoel niet of nauwelijks controle te hebben over hoe overheden en bedrijven die persoonlijke informatie inzetten.
- Weinig vertrouwen in dataverzamelaars. Een flinke meerderheid (79%) heeft bovendien weinig vertrouwen in dat bedrijven de verzamelde persoonlijke informatie goed zullen beheren.
Goede privacyregelgeving en heldere informatievoorziening zou bij dat laatste punt kunnen helpen. Want:
There is also a general lack of understanding about data privacy laws among the general public: 63% of Americans say they understand very little or nothing at all about the laws and regulations that are currently in place to protect their data privacy.
Dat is vermoedelijk hetzelfde in Nederland. Misschien is dit percentage tegenwoordig zelfs hoger sinds de AVG in weinig is getreden? Vrienden en bekenden die ik daar de afgelopen jaren over sprak zien het als een extra last.
Wat me verder opviel is dat Amerikanen erg verdeeld zijn over dataverzameling voor specifieke doelen. Voor publieke zaken wordt dit meer acceptabel gevonden:
Despite their broad concerns about data collection and use by companies and the government, pluralities of U.S. adults say it is acceptable for data to be used in some ways. For instance, by a 49%-27% margin, more Americans find it acceptable than unacceptable for poorly performing schools to share data about their students with a nonprofit group seeking to help improve educational outcomes. Similarly, 49% say it is acceptable for government to collect data about all Americans to assess who might be a potential terrorist threat. That compares with 31% who feel it is unacceptable to collect data from all Americans for that purpose.
Dataverzameling die direct de privésituatie kan raken wordt minder gewaardeerd:
On the other hand, more find it unacceptable than acceptable for social media companies to monitor users’ posts for signs of depression so they can identify people who are at risk of self-harm and connect them to counseling services (45% vs. 27%). The same pattern arises when it comes to companies that make smart speakers sharing audio recordings of customers with law enforcement to help with criminal investigations: 49% say this it is unacceptable, while 25% find it acceptable.
Is dit recent in Nederland nog onderzocht?
Arjen Lubach & Shell's Great Travel Hack
Prachtig hoe Arjen Lubach de greenwashing-vlogserie (?) van Shell grillde vanavond:
Over 1Password en sterke wachtwoorden
Net als veel andere online gelijkgestemden schrok ik toen donderdag bleek dat 1Password, een van mijn favoriete apps, 200 miljoen dollar aan groeigeld had opgehaald.
Om Malik stelt ons op zijn blog een beetje gerust:
If you ask me, money won’t ruin 1Password. There are precedents for this sort of thing: Atlassian was a private, self-grown business that thrived for years before it took venture capital and then went public. The capital only helped expand its footprint. It continues to thrive.
Matthew Panzarino ziet ook geen aanleiding om ongerust te worden.
Om linkt in zijn artikel trouwens naar twee andere interessante stukken:
Tips voor sterke wachtwoorden
De meeste tips uit Jon Xavier’s Gids voor Sterke Wachtwoorden kende ik al, maar het is goed om het nog eens op een rij te zetten:
- Maak je wachtwoorden zo lang mogelijk. Hoe langer, hoe beter.
- Gebruik geen speciale karakters of cijfers. Dat maakt je wachtwoorden niet veiliger.
- Stel op iedere site (of app) een uniek wachtwoord in. Dus nooit hetzelfde wachtwoord op meerdere sites.
- Gebruik een wachtwoord manager. 1Password, LastPass en Dashlane zijn bekende apps, maar er zijn er meer.
- Wijzig je wachtwoord niet periodiek. Je hoeft het alleen te veranderen als de site/app gehackt is.
- Gebruik tweefactorauthenticatie (2FA) waar mogelijk.
- Vertel nooit de waarheid in je antwoorden op wachtwoord-herstel-vragen (Password Recovery). Lieg, of genereer unieke antwoorden met je wachtwoord manager.
Alle bovenstaande tips komen niet uit de lucht vallen, maar zijn juist gebaseerd op best practices van veiligheidsexperts. Het vreemde is alleen dat het totaal niet aansluit op het wachtwoordbeleid van alle grotere organisaties. Waardoor komt dat toch?
Gas-N-Grub
[caption id=“attachment_691” align=“alignleft” width=“1024” alt=“Auto op de Amerikaanse prairie” height=“681”]
Amerika, 2010[/caption]
Waarde van je eigen website
De laatste paar jaar lijkt het alsof er weer meer persoonlijke websites worden opgestart. Vaak uit irritatie over hoe extreem sociale media zijn geworden, of omdat men zich weggedrukt voelt door het algoritmisch geweld van de grote platformen. Wat de reden ook is, ik vind het een goede ontwikkeling.
Eigen plek op het web
Nog interessanter is het om op een rij te zetten wat voor mij, naast de vrijheid, de toegevoegde waarde van een eigen website is. Zodat ik misschien iemand inspireer om zijn of haar eigen plek op het web op te bouwen. Jammie Tanna deed dat ook, en hij maaide heel mooi het gras voor mijn voeten weg:
Having a website is about having a permanent space on the Web to call your own, and for others to find you on. It's not just about having somewhere you can blog, but it's somewhere that others can come back to.
Dat is een hele goede tip.
Vijf redenen voor een eigen website
Want een eigen website start je om:
- Vindbaar te zijn voor anderen, op je eigen domeinnaam natuurlijk.
- Eigenaar te zijn en blijven van je data. Zonder dat er advertenties omheen worden gezet, of alles geanalyseerd wordt door Machine Learning-algoritmes.
- Nieuwe dingen te proberen. Zoals bijvoorbeeld een maand lang elke dag een nieuw artikel schrijven. :)
- Jouw kennis en ervaringen te delen. Om daar zelf van te leren, of omdat jij je expertise wil uitdragen.
- Een eigen e-mailadres te hebben onafhankelijk van Gmail, Hotmail, of de e-maildienst die daarna weer populair wordt. (Tegenwoordig is dat voor mij Fastmail, gekoppeld aan mijn eigen domein.)
Kies minimaal twee van de bovenstaande motivaties. Begin je eigen website. En wat er dan gebeurt zal je verbazen. ;-)
Buiten is beter
We voelen ons lekkerder als we buiten zijn. En uit meerdere onderzoeken blijkt dat we er ook gezonder van worden.
Bij de London School of Economics onderzochten ze dat met een speciale smartphone app die de locatie registreerde waarop deelnemers hun geluksniveau doorgaven. En:
Spending time by the sea is one of the keys to happiness (..).
Aan de kust waren deelnemers dus het gelukkigst. Daarna volgden bergen en heuvelgebieden, en bossen en boerderijen. Maar ook andere buitenactiviteiten als hardlopen, tuinieren of vogels kijken leiden tot meer welzijn en geluk.
Uit Deens onderzoek bleek zelfs dat kinderen die in een groene omgeving opgroeien als volwassene gelukkiger worden:
(..) researchers found that being raised surrounded by nature as a child meant a 55 percent lower incidence of developing mental health issues as adults.
En aan Stanford University onderzochten ze het verschil tussen wandelen in een stedelijke of een groene omgeving. En je raadt het al: mensen die een wandeling in een groen omgeving maakten voelden zich beter dan degenen die in een stedelijke omgeving bleven.
Buiten is gewoon beter. Een groene lunchwandeling, in het weekend naar bos of park gaan of even het gras maaien is dus altijd 👍👍
(via mede-#blogvember-deelnemer C.J. Chilvers)
Leeuwenportretten
[caption id=“attachment_664” align=“alignleft” width=“600”]
Foto’s: Grégory Herpe[/caption]
Prachtige fotoserie van Grégory Herpe, die zeven jaar lang leeuwenportretten maakte in Afrika: Oog in oog met de koning van de natuur.
Van dichtbij – soms van slechts 4 meter afstand – zag hij dat het dier niet één gezichtsuitdrukking heeft, maar een scala aan expressies.
Vanaf dit weekend is er een overzichtstentoonstelling van zijn werk te zien in de Koppelkerk in Bredevoort.
Streaming fever: van Netflix tot Disney+
[caption id="" align=“alignnone” width=“400”]
Afbeelding: Disney[/caption]
Naast Netflix, Amazon Prime, NPO Start Plus en Videoland zijn nu ook Disney+ en Apple TV+ gestart. Streaming wars, en dus veel goede televisie. Maar ook keuzes, want wie wil nu geabonneerd zijn op 6 streaming diensten?
Mijn keuzes
Ik beperk het vooralsnog tot twee stuks:
- NPO Start Plus. Omdat we daarmee in hogere resolutie en zonder advertenties programma's kunnen terugkijken op onze smart-TV. En er een aardig aanbod is van iets 'alternatievere' series en goede programma's.
- Netflix. Netflix voelt voor mij steeds meer als het SBS 6 van de streaming diensten. Veel aanbod van matige tv-films van minder dan anderhalf uur, die puur ingekocht zijn om gebruikers iets 'vers' te bieden op avonden waarop er geen voetbal of The Voice (?) op tv zijn. Maar de sterke Originals en echte Blockbuster-series houden me vast. The Crown (seizoen 3!) natuurlijk, OITNB, La Casa de Papel en Peaky Blinders.
Als we even genoeg heb van een van beiden, zeg ik die op. En proberen we, zodra we er zin in hebben, een andere voor een maand. Daarmee voorkomen we dat de maandelijkse kosten uit de klauwen lopen, en dat we teveel keuze streaming stress krijgen. ;-)
De concurrentie
Want ook de nieuwe en kleinere spelers bieden interessante films en series.
Disney+ heeft natuurlijk een enorm aanbod, van Marvel en Star Wars tot National Geographic en Pixar. Alleen zijn dat veelal films, en daarvoor tijd vrijmaken op een doordeweekse avond vind ik meestal een te grote tijdsinvestering. Dus hoe zit het met de blockbuster series? Voor Disney lijken de signalen op dat vlak goed: de eerste aflevering van The Mandalorian, de nieuwe serie in het Star Wars-universum, krijgt prima reviews. Het tweede seizoen wordt al gefilmd, las ik. Die gaan we zeker proberen. Conclusie: Veel goede films, beschikbaar op veel apparaten, ruim aanbod voor kinderen. Alleen de hoeveelheid blockbuster series is nog even afwachten?
Over de grote series van Apple TV+ waren de Amerikaanse recensenten wat minder positief. De vraag is of abonnees het daarmee eens zullen zijn. Maar iedereen die een nieuw Apple-apparaat koopt krijgt het een jaar gratis. Dus het is meer klantenbinding dan een serieuze dienst. Maar dat kan over een paar jaar veranderd zijn. Dan hebben ze wel een breder aanbod nodig, en voldoende klantenbinders. Mede daarom zijn The Morning Show, For All Mankind, See en Dickinson ook al verlengd. Conclusie: Nog weinig aanbod, niet duur maar je krijgt ook weinig. Als een van de series je iets lijken, probeer dan de trial (maar zet een reminder in je agenda om voor het einde van de maand op te zeggen).
Amazon Prime heeft onder meer Fleabag, The Expanse (geweldige serie), The Man in the High Castle, maar ook Joss Whedon’s Serenity. Conclusie: Qua prijs leuk voor erbij. Met ondersteuning voor veel apparaten. Een steeds groter aanbod, met een aantal goede series. Helaas minder geschikt voor kinderen qua app en inhoud (weinig vertaald). Juist interessant voor Amazon-liefhebbers en Twitch-die hards, want met Prime heb je een combi-abonnement voor snelle bezorging en gratis Twitch-toegang.
Everything you liked about the web
"Everything you liked about the web will be replaced with what the largest number of people like, or at least tolerate enough to click on and sit through three seconds of an autoplay ad."
Vogels kijken
Vanmiddag waren F. en ik even vogels kijken bij de Blauwe Kamer. Met verrekijker en 300mm zoomlens op de camera, die natuurlijk veel te ‘kort’ was.
[gallery link=“file” columns=“2” ids=“628,631,632,633”]
(F. schoot die mooie foto van het roodborstje!)
De aalscholvers waren erg actief, net als de futen, zwanen, meerkoeten en verschillende soorten eenden. Maar ook de zilverreiger, een buizerd en een roodborstje vlogen voorbij. En we leerden over de krakeend en smient, en zagen op de terugweg onze eerste kramsvogel! 🐦
Het enige minpuntje: geen van de foto’s is echt goed. Maar dit is geen Instagram, dus het hoeft ook niet perfect. 😉
Ethiek van goed product design
Op Medium schreef Aaron Weyenberg over Dieter Rams en zijn 10 principes voor goed design. Duidelijke principes, die de tand des tijds makkelijk hebben doorstaan, maar waar voor hem toch iets mist.
“Dieter Rams stands for integrity in design,” says design critic Hugh Pearlman, “He stands for true functionalism. He is anti-styling, anti-waste. He is against the throwaway society.”
[caption id=“attachment_623” align=“aligncenter” width=“1024”]
Foto: Brian Mulloy[/caption]
Dat komt ook duidelijk uit Rams' bekende 10 principes naar voren:
1. Good design is innovative. 2. Good design makes a product useful. 3. Good design is aesthetic. 4. Good design makes a product understandable. 5. Good design is unobtrusive. 6. Good design is honest. 7. Good design is long-lasting. 8. Good design is thorough down to the last detail. 9. Good design is environmentally friendly. 10. Good design is as little design as possible.
Maar die zijn geformuleerd in een tijd dat product design puur hardware betrof. Wat Weyenberg constateert is dat de apps en diensten die wij dagelijks gebruiken op het eerste gezicht helemaal voldoen aan Rams' definitie van goed design. Letterlijk genomen. Maar dat deze helemaal niet voldoen aan de geest van zijn principes.
Voor Rams' ging het om functionele, duurzame producten voor gebruikers:
The user was empowered to decide what products to allow into their lives. They decided which products they truly loved. They decided when and to what extent they would use them. They were in control.
En dat is waar het mis gaat bij de huidige veelgebruikte apps. Weyenberg signaleert drie achterliggende oorzaken:
- Op behavioral design research gebaseerde gebruikersacquisitie- en retentietactieken. Gebruikers maken in steeds mindere mate een bewuste keuze om een product te gaan gebruiken, het binnenhalen en activeren gebeurt nu vooral door
- Dat het succes van het product niet meer overeenkomt met het succesvol gebruik van het product. Succes van digitale producten wordt afgemeten aan het aantal Monthly of Daily Active Users (MAU/DAU) en hoe lang gebruikers actief zijn. Of jij als gebruiker succesvol het product kan gebruiken is alleen van belang als het bijdraagt aan verhoging van de MAU of DAU-cijfers.
- De steeds snellere productoptimalisatie en -uitrolprocessen. Hiermee wordt continu gemeten en A/B-getest of en hoe goed de uitgedachte behavioral design-tactieken (zie oorzaak 1) werken. En worden direct nieuwe, verbeterde versies gericht op het vergroten van het succes van het product (zie oorzaak 2) uitgerold. Continu.
Zijn voorstel is het toevoegen van een 11de principe:
11. Good design is ethical. The product places the user’s interest at the center of its purpose. Any effort to influence the user’s agency or behavior is in the spirit of their own positive wellbeing, and the wellbeing of those around them.
Daar kan het continu stellen van twee vragen bij helpen:
As a user, did what I just do feel 100% like my choice? As a designer, is what I’m about to release to the world good for the user’s wellbeing?
Laten we daarmee beginnen.
Waarom je ‘moet’ bloggen
Bloggen. Ja, bloggen. Het is geen mooi woord, geen woord dat inspireert, maar het idee erachter is dat juist wel: de vrijheid om zelf online te publiceren. Op je eigen site, zonder toestemming te hoeven vragen. Vanuit jouw eigen interesse. En natuurlijk zonder likes of advertenties, of algoritmisch bepaalde afleiding er omheen.
In de inleiding van hét boek over de Nederlandse (we)blog-geschiedenis beschreef Frank Meeuwsen het als:
Een titel, link en tekst. Meer zou je niet nodig hebben om je verhaal te delen met anderen. Weblogs zijn dat in hun meest rudimentaire vorm. Soms kon je zelfs de titel en de link weglaten. Maar die drie elementen zijn de basiselementen die aan de voet hebben gestaan van een van de grootste communicatierevoluties die we hebben gekend.
Sommige mensen gebruiken hun blog om hele verhalen te vertellen, anderen om te delen wat ze hebben geleerd. Soms is het een soort dagboek, andere keren een springplank naar interessante ontwikkelingen op het vakgebied van de schrijver. En altijd is het een plek waar je iemand beter leert kennen.
Tegenwoordig wordt de vorm en inhoud van ons web bijna volledig bepaald door de normen van Amerikaanse internetgiganten. Daar met alle bloggers een heel klein onafhankelijk alternatief voor bieden is een mooi streven. :) Geloof gewoon Brent Simmons:
“The best time to start a blog is 20 years ago. The second-best time is today.”
User onboarding in 2019
Vanochtend bespraken een collega en ik hoe bezoekers meegenomen kunnen worden bij hun eerste gebruikservaring op een nieuwe website. Want, net als bij kennismakingen met mensen en producten, is dat eerste contact bepalend voor de indruk die gebruikers opdoen.
Vaak is het de enige gelegenheid om bij je bezoeker tussen de oren te krijgen wat hij met jouw app of website kan bereiken:
Uitleg vooraf of contextueel
Globaal kun je veel gebruikte technieken van user onboarding opdelen in twee categorieën:
- Uitleg vooraf. Dit is de meest simpele vorm: als je een app of website voor de eerste keer opent krijg je direct een overzicht van de belangrijkste mogelijkheden. Vaak een tekst, zonder of met afbeeldingen. Soms geavanceerder met als rondleiding door de belangrijkste mogelijkheden.
- Contextuele tips tijdens het gebruik. "Just-in-time education", noemt Josh Clark dat.
Het verschil? Met uitleg vooraf belast je de gebruiker met het onthouden van alle mogelijkheden. Contextuele tips helpen gebruikers op het moment dat ze er echt iets mee kunnen. Luke Wroblewski illustreert het:
Contextuele of “just-in-time” uitleg is natuurlijk veel complexer om te ontwerpen en bouwen. Maar het biedt gebruikers de juiste toegevoegde waarde op het juiste moment.
Gerelateerd:
- UX Design voor Machine Learning en ArtificiaI Intelligence
- Op Useronboard.com heeft Samuel Hulick sinds 2013 verschillende analyses van user onboarding flows gedeeld.
Hoe software ons vormt
“We shape our buildings, and afterwards our buildings shape us”, zei Churchill ooit.
Een prachtige quote, die breed bruikbaar is. Bijvoorbeeld voor schoolgebouwen, en hoe deze ontworpen zijn op basis van ideeën en behoeften aan het begin van de 20ste eeuw. Maar de vorm van een school verander je niet elk jaar, terwijl die vorm het gebruik bepaalde en bepaalt.
Hetzelfde geldt voor wijken en steden. Op Twitter haalt stadsplanoloog Brent Toderian regelmatig Amsterdam en Kopenhagen aan als voorbeelden van steden die een compleet ander gebruik kennen dan Noord-Amerikaanse. Met veel mensen op straat, goede fietspaden die intensief gebruikt worden en toegankelijke openbare ruimte. Het positieve is dat hij ook illustreert dat dit geen vaststaand feit is: ook Amsterdam en Kopenhagen (en andere Nederlandse steden) werden ooit ingericht als auto-steden. Maar maakten daarna nieuwe keuzes.
Terug naar software
Net als in scholen, wijken en steden geldt natuurlijk voor software dat het ontwerp ons gebruik bepaalt. Google Maps opent altijd op een kaart met je huidige locatie gemarkeerd en vraagt waar je naartoe wil. Je begint ergens en gaat naar je bestemming. Facebook en Twitter tonen je een eindeloze newsfeed, zonder bestemming. Zodat je hopelijk ook niet stopt. Net als Netflix, waarvan de CEO in 2017 al aangaf dat ‘slaap’ hun grootste concurrent is.
En dat het ontwerp allesbepalend is voor het gebruik geldt niet alleen voor de apps op je smartphone, maar ook professioneel. Juist binnen kantooromgevingen, waar alles al decennia draait om Outlook, mappenstructuren en Office-documenten, zie je dat initiële ontwerpkeuzes en de workarounds die iedereen daarna bedacht heeft, onze huidige communicatie en samenwerking bepalen. Denk aan:
- Versiebeheer met kopieën naast kopieën, identificeerbaar met cryptische toevoegingen aan bestandsnamen, etc. (denk aan BelangrijkDocument v11 - RG 2-3 ED v5 - 26102019 06112019 Kopie Copy.docx)
- Het uitgebreid CC-en en BCC-en om iedereen te informeren. Want stel je voor dat niet alle 25 personen die zijdelings betrokken zijn bij jouw project niet op de hoogte zijn van de kleinste details...
- En de prioritering van individuele mailboxen. Waar team- of projectgerelateerde kanalen vaak logischer zijn.
Voor al die problemen zijn ook alweer prachtige oplossingen bedacht. Van Slack tot Teams, en versiebeheer in Google Docs en Office 365. Maar het zijn oplossingen naast je bestaande digitale ‘gebouw’. De mappenstructuren, documenten en CC-mogelijkheden zijn gelijk gebleven.
Als we dat willen veranderen moeten we nieuwe keuzes maken over welke mogelijkheden we gebruikers willen bieden. Door restricties te stellen en daarbij nieuwe mogelijkheden te bieden. Bijvoorbeeld door:
- Bij het kopiëren van een document de mogelijkheid te bieden in plaats daarvan een nieuwe versie te maken.
- Zodra iemand in een e-mail een derde persoon in de CC toevoegt de inhoud van het 'Nieuw bericht'-scherm automatisch te publiceren naar een besloten kanaal, en alle geadresseerden daar direct lid van te maken.
- Het controleren van individuele mailboxen te beperken tot een bepaalde tijdsperiode per dag. Waar project- en teamkanalen meer of altijd beschikbaar zijn (al is dat vraag of e-mail überhaupt een goed idee is).
Zodat het gebruik zo verandert dat het beter aansluit op onze daadwerkelijke behoeften.
Gerelateerd: Wegen veroorzaken files. How Time Measurement changed Society
Indie software waar ik voor betaal
Sinds we allemaal een smartphone hebben installeren we veel apps (die we vaak niet blijven gebruiken) en zijn we altijd online. Veel mensen betalen liever niet voor software, maar voor waardevolle apps en diensten doe ik dat graag. Dit zijn mijn favorieten.
Diensten
- Feedbin (i.c.m. Reeder). Ik gebruik al bijna 15 jaar RSS readers om op de hoogte te blijven van nieuws en blogs. Feedbin werkt heerlijk, wordt ondersteund in de meeste RSS apps, en is lekker opinionated.
- Todoist. Om overzicht te houden van projecten en openstaande acties gebruik ik een todo app. Todoist is flexibel, heeft een goede web app, maar ik heb wel het gevoel dat ik er nog niet uit haal wat er in zit.
- Fastmail. Nee, ik hoef geen gepersonaliseerde advertenties om mijn e-mails heen. En bij Fastmail kan ik mijn eigen domein gebruiken, met echte IMAP-ondersteuning en een solide web interface.
- Netflix en NPO Start Plus. Momenteel althans. Vermaak komt op TV en andere schermen binnen via de streaming-diensten. Want wie kijkt nog de halve avond reclameblokken? Wel ben ik er vrij pragmatisch in: maximaal twee streaming-abonnementen, en ik switch als er op een andere dienst een goede serie beschikbaar is die ik graag wil zien. (Met enige streaming stress... )
- 1Password. Iedereen moet een password manager gebruiken om sterke wachtwoorden te genereren, syncen tussen je devices en veilig in te loggen op je telefoon, tablet of laptop.
- Backblaze. Voor versleutelde back-ups van mijn laptop naar de cloud. Lang deed ik het alleen met back-ups naar een externe schijf, die dan soms naar familie werd verplaatst. De externe harde schijf is er ook nog steeds, maar dat nu een volledige kopie veilig in Backblaze staat is een geruststelling.
Apps
- Reeder voor iOS. Voor mij zijn Reeder en Unread de beste RSS reader apps op iOS. De laatste Reeder-versie is mijn favoriet.
- Overcast. Erg goede app voor podcasts op iPhone of iPad. En met de intelligente Smart Speed en Voice Boost features bespaar je tijd en klinken minder goed geproduceerde podcasts een stuk beter.
- Tweetbot voor iOS. Gewoon de beste Twitter app op iPhone en iPad.
- Linky. Maakt het makkelijk om snel links naar Twitter (en Mastodon) te delen.
- Feed Hawk. Nog zo'n kleine app die één ding heel goed doet. Je met één klik abonneren op de RSS feed van een site die je bekijkt.
Voor smartphone-fotografie experimenteer ik ook met Darkroom en Halide. Maar die hebben nog geen vaste plek in mijn workflow gekregen. Hetzelfde geldt voor Snapthread.
(Via Fabio, Ben Werdmüller en Hunter Walk.)
Paddestoelen
Net als in 2017 heb ik vlak voor de eerste nachten vorst mijn camera mee naar het prachtige herfstbos kunnen nemen:
[gallery link=“file” size=“medium” columns=“2” ids=“584,586,587,588,589,590,591,592,593,585”]
Cursor verplaatsen en tekst plakken op iOS 13
Op een touch screen is het nooit heel makkelijk om tekst te selecteren en de cursor te verplaatsen. Maar sinds de upgrade naar iOS 13 ben ik er nog slechter in. Hacker News-gebruiker andrewla legde uit hoe je dit tegenwoordig kunt doen:
Three ways to move the cursor, from most reliable to least:To paste (most to least reliable):
- Hold down space bar and you'll enter a mode where moving your finger moves the cursor.
- Drag it from its current location to a new location. This gets finicky, especially if you move your finger out of the text area; the cursor will move to the end of the text, but the highlighted bar that represents where you want to place the cursor will move around on the last line of the text. If there are non-text elements (images, etc.) in the block, then this will be unpredictable in where the cursor ends up. Also your finger blocks the text and there's no more magnifying glass.
- Single tap in the text to place the cursor -- but if you tap on a misspelled word, it will go into "suggest replacements" mode. Double tap selects a word, and triple tap selects a paragraph. To select all, you have to have a free cursor (nothing selected) and tap on the cursor itself. To avoid accidentally double-tapping (and thus selecting a word instead of bringing up the context menu) you have to make sure that you wait a beat before tapping again.
- Do a three finger unpinch gesture, and it will paste at the cursor.
- Enter the select all menu above and tap on the cursor (same caveats) and one of the options will be paste. But very often the second tap will either activate a double-tap (and thus select a word) or move the cursor a little bit, making a precise paste difficult.
‘Gelukkig’ zijn iPhone-schermen tegenwoordig zo groot dat je met drie vingers een ‘unpinch’ kunt doen.
App iconen verplaatsen
Na meer dan 10 jaar smartphones gebruikt te hebben ontdekte Stan Schroeder hoe je het snelst app iconen verplaatst naar een ander scherm:
You hold the icon with one finger and swipe through screens with another.
Dat had ik ook nog niet door, en heb het niet eerder iemand zo zien doen:
Like so:
Btw, it works on iOS and some Android phones, not sure if it works on every Android. pic.twitter.com/yrWGhZbv1m— Stan Schroeder (@franticnews) October 31, 2019
(via @bramkoster)